The Oxford Book of Latin Verse Part 6

caerulea incinctae angui incedunt, circ.u.mstant c.u.m ardentibus taedis.

ecc.u.m intendit crinitus Apollo arc.u.m auratum luna innixus: Diana facem iacit a laeua.

_23. Andromache_

QVID petam praesidi aut exequar, quoue nunc auxilio exili aut fugae freta sim?

arce et urbe orba sum: quo accedam, quo applicem, cui nec arae patriae domi stant, fractae et disiectae iacent, fana flamma deflagrata, tosti alti stant parietes deformati atque abiete crispa ...

o pater, o patria: o Priami domus, saeptum altisono cardine templum, uidi ego te adstantem ope barbarica tectis caelatis laqueatis auro ebore instructam regifice ...

haec omnia uidi inflammari, Priamo ui uitam euitari, Iouis aram sanguine turpari.

_24. Ca.s.sandra_

_i_

MATER optuma, tu multo mulier melior mulierum, missa sum superst.i.tiosis hariolationibus, meque Apollo fatis fandis dementem inuitam ciet.

uirgines uereor aequalis, patris mei meum factum pudet, optumi uiri. mea mater, tui me miseret, mei piget: optumam progeniem Priamo peperisti extra me; hoc dolet; men obesse, illos prodesse, me obstare, illos obsequi.

adest, adest fax obuoluta sanguine atque incendio, multos annos latuit, ciues, ferte opem et restinguite.

iamque mari magno cla.s.sis cita texitur, exitium examen rapit: adueniet, fera ueliuolantibus nauibus complebit ma.n.u.s litora ...

eheu uidete: iudicauit inc.l.i.tum iudicium inter deas tris aliquis: quo iudicio Lacedaemona mulier Furiarum una adueniet.

_25. ii_

MEA mater grauida parere se ardentem facem uisa est in somnis Hecuba; quo facto pater rex ipse Priamus somnio mentis metu perculsus curis sumptus suspirantibus exsacrificabat hostiis balantibus.

tum coniecturam postulat pacem petens ut se edoceret obsecrans Apollinem quo sese uertant tantae sortes somnium.

ibi ex oraclo uoce diuina edidit Apollo puerum primus Priamo qui foret postilla natus temperaret tollere: eum esse exitium Troiae, pestem Pergamo.

_26. Telamon_

EGO deum genus esse semper dixi et dicam caelitum, sed eos non curare opinor quid agat humanum genus: nam si curent, bene bonis sit, male malis, quod nunc abest ...

sed superst.i.tiosi uates inpudentesque harioli, aut inertes aut insani aut quibus egestas imperat, qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant uiam, quibus diuitias pollicentur, ab iis drachumam ipsi petunt.

de his diuitiis sibi deducant drachumam, reddant cetera.

_27. Telamon_

EGO c.u.m genui tum morituros sciui et ei rei sustuli; praeterea ad Troiam c.u.m misi ob defendendam Graeciam, scibam me in mortiferum bellum, non in epulas mittere.

_28. Molestum Otium_

OTIO qui nescit utier plus negoti habet quam c.u.m est negotium in negotio; nam cui quod agat inst.i.tutumst (is) in illo negotio id agit, (id) studet, ibi mentem atque animum delectat suum.

otioso in otio homini animus nescit quid uelit.

hoc idem est: em neque domi nunc nos nec militiae sumus: imus huc, hinc illuc, c.u.m illuc uentum est, ire illuc lubet.

incerte errat animus, praeter propter uitam uiuitur.

_29. Medeae Nutrix_

VTINAM ne in nemore Pelio securibus caesa accedisset abiegna ad terram trabes, neue inde nauis inchoandi exordium coep.i.s.set, quae nunc nominatur nomine Argo, quia Argiui in ea delecti uiri uecti petebant pellem inauratam arietis Colchis imperio regis Peliae per dolum.

nam numquam era errans mea domo efferret pedem Medea animo aegro amore saeuo saucia.

_30. From the Iphigenia_

AGAM.

QVID noctis uidetur in altisono caeli clipeo?

SENEX.

Temo superat stellas sublimen agens etiam atque etiam noctis iter.

_31. Epitaph for Scipio Africa.n.u.s_

HIC est ille situs cui nemo ciuis neque hostis quibit pro factis reddere opis pretium.

_32. The Same_

A SOLE exoriente supra Maeotis paludes nemo est qui factis aequiperare potest.

si fas endo plagas caelestum ascendere cuiquam est, mi soli caeli maxima porta patet.

_33. Scipio to Ennius_

ENNI poeta, salue, qui mortalibus uersus propinas flammeos medullitus.

_34. His own Epitaph_

ASPICITE, o ciues, senis Enni imaginis formam.

hic uestrum panxit maxima facta patrum.

nemo me lacrimis decoret nec funera fletu faxit. cur? uolito uiuos per ora uirum.

M. PACVVIVS

220-130 B.C.

_35. Fortune_

FORTVNAM insanam esse et caecam et brutam perhibent philosophi, saxoque instare in globoso praedicant uolubili: id quo saxum impulerit fors, eo cadere Fortunam autumant.