The Oxford Book of Latin Verse - LightNovelsOnl.com
You're reading novel online at LightNovelsOnl.com. Please use the follow button to get notifications about your favorite novels and its latest chapters so you can come back anytime and won't miss anything.
_IV_
_358. Vergil Quatrains_
_(a) Asclepiadius._
SICANIVS uates siluis, Ascraeus in aruis, Maeonius bellis ipse poeta fui.
Mantua se uita praeclari iactat alumni, Parthenope famam morte Maronis habet.
_(b) Vitalis._
Prima mihi Musa est sub f.a.gi t.i.tyrus umbra.
ad mea nauus humum iussa colonus arat.
proeliaque expertos cecini Troiana Latinos; perque meos cineres inc.l.i.ta Parthenope.
_(c) Euphorbius._
Romuleum Sicula qui fingit carmen auena ruricolasque docet qua ratione serant, quique Latinorum memorat fera bella Phrygumque, hic cubat, hic meruit perpetuam requiem.
ANONYMOUS
circa 400 A.D.(?).
_359. Carpe Diem_
CONVIVAE, tetricas hodie secludite curas, ne maculent niueum nubila corda diem: omnia sollicitae uertantur murmura mentis, ut uacet indomitum pectus amicitiae.
non semper gaudere licet: fugit hora, iocemur: difficile est fatis subripuisse diem.
_360. Epithalamium_
ITE, uerecundo coniungite foedera lecto atque Cupidineos discite ferre iocos; alliget amplexus tenerorum mater Amorum, quae regit Idalium, quae Cnidon alma regit, concordisque tegens c.u.m maiestate benigna const.i.tuat, patres et cito reddat auos.
_361. The Grave of Nymphius_
NYMPHIVS aeterno deuinctus membra sopore hic situs est, caelo mens pia perfruitur.
mens uidet astra, quies tumuli conplect.i.tur artus, calcauit tristis sancta fides tenebras.
te tua pro meritis uirtutis ad astra uehebat intuleratque alto debita fama polo.
immortalis eris, nam multa laude uigebit uiuax uenturos gloria per populos.
te coluit proprium prouincia cuncta parentem, optabant uitam publica uota tuam.
exseruere tuo quondam data munera sumptu plaudentis populi gaudia per cuneos.
concilium procerum per te patria alma uocauit seque tuo duxit sanctius ore loqui.
publicus...o...b..tas modo luctus conficit urbis confusique sedent, anxia turba, patres, ut capite erepto torpentia membra rigesc.u.n.t, ut grex amisso principe maeret iners.
parua tibi, coniunx, magni solaria luctus hunc tumuli t.i.tulum maesta Serena dicat.
haec indiuidui semper comes addita fulcri unanimam tibi se l.u.s.tra per octo dedit.
dulcis uita fuit tec.u.m: comes anxia lucem aeternam sperans hanc cupit esse breuem.
_362. Roses and Thorns_
QVIS deus hoc medium uallauit uepribus aurum, iussit et inclusam sentibus esse rosam?
aspicite ut magni coeant in foedus amantes: Martem spina refert, flos Veneris speculum est.
quid tibi c.u.m magnis, puer, est, lasciue, sagittis?
hoc melius telo pungere corda potes!
nec flammas quaeras, sit ut alti pectoris ignis, set tibi tormentum praebeat ista facis.
pallens herba rubet: color est hic semper amantum; tam fugitiua rosa est quam fugitiuus amor nam quod floricomis gaudet lasciua metallis, aurum significat uilius esse rosa.
SVLPICIVS LVPERCVS SERVASIVS IVNIOR
circa 400 A.D. (?).
_363. The Work of Time_
OMNE quod Natura parens creauit, quamlibet firmum uideas, labascit: tempore ac longo fragile et caduc.u.m soluitur usu.
amnis insueta solet ire ualle.
mutat et rectos uia certa cursus, rupta c.u.m cedit male pertinaci ripa fluento.
decidens scabrum cauat unda tofum, ferreus uomis tenuatur agris, splendet adtrito digitos honorans anulus auro.
_364. On Avarice_
HEV misera in nimios hominum petulantia census!
caecus inutilium quo ruit ardor opum, auri dira fames et non expleta libido, ferali pretio uendat ut omne nefas?
sic latebras Eriphyla uiri patefecit, ubi aurum accepit, turpis materiam sceleris; sic quondam Acrisiae in gremium per claustra puellae corruptore auro fluxit adulterium.
o quam mendose uotum insaturabile habendi imbuit infami pectora nostra malo!
quamlibet immenso diues uigil incubet auro, aestuat augendae dira cupido rei.
heu mala paupertas numquam locupletis auari.
dum struere inmodice quod tenet optat, eget.
quis metus huic legum quaeue est reuerentia ueri?
crescentis nummi si mage cura subest, cognatorum animas promptum est fratrumque cruorem fundier: affectus uincit auara fames.
diuitis est semper fragilis male quaerere gazas: nulla huic in lucro cura pudoris erit.
istud templorum d.a.m.no excidioque requirit; hoc caelo iubeas ut petat: inde petet.
mirum ni pulcras artis Romana iuuentus discat et egregio sudet in eloquio, ut post iurisonae famosa stipendia linguae barbaricae ingeniis anteferantur opes?
set tamen ex cultu adpet.i.tur spes grata nepotum?
saltim istud nostri forsan honoris habent?
at qui sunt, quos propter honestum rumpere foedus audeat inlicite pallida auaritia?
Romani sermonis egent, ridendaque uerba frangit ad horrificos turbida lingua sonos.
ambusti torris species exesaque saeclo: rapta putes priscis corpora de tumulis!
perplexi crines, frons improba, tempora pressa, exstantes malae deficiente gena, simantur uietae pando sinuamine nares, territat os nudum caesaque labra tument.
defossum in uentrem propulso pondere tergum frangitur et uacuo crure tument genua.
